Resmî Gazete Tarihi: 02.11.1985 Resmî Gazete Sayısı:
18916 Mükerrer
PLANSIZ ALANLAR İMAR YÖNETMELİĞİ (1)
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç ve Kapsam
Amaç
Madde 1
- Bu Yönetmeliğin amacı belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve dışında
kalan ve plânı bulunmayan alanlardaki yapılaşmaların fen, sağlık ve çevre
şartlarına uygun teşekkülünü sağlamaktır.
Kapsam
Madde 2- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Bu
Yönetmelik hükümleri;
1) Planı
bulunmayan ve/veya son nüfus sayımına göre nüfusu 10 000 in altında olan
belediyelerin yerleşik alan sınırları içinde,
2)
Belediye ve mücavir alan sınırları içindeki köy ve mezraların yerleşik
alanlarında,
3)
Belediye ve mücavir alan sınırları dışında planı bulunmayan köy ve mezraların
yerleşik alanları ve civarında,
4)
Belediye ve mücavir alan sınırları içinde veya dışında imar planı ve yerleşik
alan sınırları dışında kalan iskan dışı alanlarda, uygulanır.
Çevre
düzeni planı kapsamında kalan alanlar
Madde 3- (Başlığıyla
birlikte değişik:RG-2/9/1999-23804) 2 nci maddede sayılan alanların
onaylı bir çevre düzeni planı kapsamında kalması halinde, çevre düzeni planı
kararlarına uyulur.
İKİNCİ BÖLÜM
Tanımlar
Madde 4
- Bu Yönetmelikte adı geçen terimler aşağıda tanımlanmıştır:
1)
Yerleşik alan: Belediye ve mücavir alan sınırları içindeki imar plânı
bulunmayan mevcut yerleşmelerin (mahalle, köy ve mezralar) müstakbel gelişme
alanlarının da içine alan ve sınırları Belediye Meclislerince karara bağlanan
alanlardır.
2)
Yerleşme alanı: İmar plânı sınırı içindeki yerleşik ve gelişme alanlarının
tümüdür. Diğer bir deyimle imar plânının kapsadığı alandır.
3) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Yerleşme
alanı dışı (iskan dışı) alan: Her ölçekteki imar planı sınırı, yerleşik alan
sınırı, belediye ve mücavir alan sınırları dışında kalan köy ve mezraların
yerleşik alanı ve civarlarının dışında kalan alanlardır.
4) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Belediye
ve mücavir alan sınırları dışında kalan köy ve mezraların yerleşik alanı ve
civarı: Köy ve mezraların cami, köy konağı gibi köy ortak yapıları ile köy
nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli oturanlar tarafından, yapımı tarihinde
yürürlükte bulunan mevzuat hükümlerine uygun olarak inşa edilmiş yapıların
toplu olarak bulunduğu yerlerde mevcut binaların en dışta olanlarının dış
kenarlarından geçirilen çizginin içinde kalan alan köy yerleşik (meskun)
alanını; bu çizgi ile 100 m. dışından geçirilecek olan, valiliklerce tespit
edilerek il idare kurulunca karara bağlanan sınırın içinde kalan alan köy
yerleşik alanı civarını tanımlar.
Daha
önce Valiliklerince tesbit edilmiş ve İl İdare Kurullarınca karara bağlanmış
olan köy ve mezraların yerleşik alan sınırları geçerlidir.
5) (Değişik:RG-25/7/1997-23060) Resmi
bina: Genel, katma ve özel bütçeli idarelerle il Özel İdaresi ve Belediyeye
veya bu kurumlarca sermayesinin yarısından fazlası karşılanan kurumlara kanunla
veya kanunun verdiği yetki ile kurulmuş kamu tüzel kişilerine ait bina ve
tesislerdir.
6) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Umumi
bina: Köy konağı, köy kahvesi ve lokantası gibi köy ortak yapıları hariç imar
planı kararı ile yapılabilecek kamu hizmeti için kullanılan resmi binalarla,
ibadet yerleri, özel eğitim, özel sağlık tesisleri, sinema, tiyatro, opera,
müze, kütüphane, konferans salonu gibi kültürel binalar ile gazino, düğün
salonu gibi eğlence yapıları, otel, özel yurt, işhanı, büro, pasaj, çarşı gibi
ticari yapılar, spor tesisleri, genel otopark ve buna benzer umuma ait
binalardır.
7) Bina
cephesi: a - Parsel nizamında: Binanın toprak üstündeki ilk katının parselin yo
tarafındaki duvarının dış yüzüdür. b - Köşe başı parsellerde: Binanın kot
aldığı yol tarafındaki toprak üstündeki ilk kat duvarının dış yüzüdür.
8) Bina
derinliği: Binanın ön cephe hattı ile arka cephe hattının en uzak noktası
arasındaki dik hattın uzaklığıdır.
9)
Parsel cephesi: Parselin üzerinde bulunduğu yoldaki cephesidir. Köşe başına
rastlayan parsellerde geniş yol üzerindeki kenar parsel cephesidir. İki yolun
genişliklerinin eşit olması halinde dar kenar, parsel cephesidir.
10)
Parsel derinliği: Parsel ön cephe hattı ile arka cephe hattı arasındaki
ortalama uzaklığıdır.
11)
Ayrık bina: İki yanı komşu parsellerdeki binalara bitişik olmayan binalardır.
12)
Bitişik bina: İki yanı komşu parsellerdeki binalara kısmen veya tamamen bitişik
olan binalardır.
13) Blok
başı bina: İkiden fazla binadan oluşmuş blokta yalnız bir yanı komşu parseldeki
binaya kısmen veya tamamen bitişik olan binalardır.
14)
İkili blok (ikiz bina): İki binadan oluşmuş bir blokta bir yanı komşu
parseldeki binaya kısmen veya tamamen bitişik olan binalardır.
15)
Bodrum kat: Zemin kat altındaki kat veya katlardır.
16)
Zemin kat: Taban döşemesi binaya kot verilen nokta seviyesinde veya bu
seviyenin üzerinde olan ilk kattır.
17) Asma
kat: Binaların, iç yüksekliği en az 5.50 m. olan, zemin katında düzenlenen ve
ait olduğu bağımsız bölümü tamamlayan ve bu bölümden bağlantı sağlayan kattır.
Asma katlar iç yüksekliği 2.40 m. den az olmamak, yola bakan cephe veya
cephelere 3.00 m. den fazla yaklaşmamak üzere yapılabilirler.
18)
Normal kat: Zemin ve bodrum katların dışında kalan kat veya katlardır.
19) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Son
kat: Çatı altında bulunan normal katların en üstte olan katıdır.
20) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) İmar
mevzuatına aykırı yapı: Muhtarlıktan izin alınmadan yapılan yapılar, ruhsatsız,
ruhsat ve eklerine, fen ve sağlık kurallarına aykırı olan, kat nizamı, taban
alanı, komşu mesafeleri, ön cephe hattı, bina derinliği ve benzeri konulardaki
mevzuat hükümlerine uygun olmayan yapılar ile komşu parsele, yola, kamu hizmet
ve tesisleri için ayrılmış alanlara tecavüz eden veya inşaat yasağı olan
yerlere inşa edilen yapılardır.
21) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Yapı
inşaat alanı (brüt inşaat alanı): Bodrum kat, asma kat ve çatı arasındaki
piyesler dahil, yapının inşa edilen tüm katlarının toplam alanıdır. Işıklıklar,
hava bacaları, saçaklar, bina dışında tertiplenen yangın merdivenleri hariç,
ortak alanlar bu alana dahildir.
22) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) İnşaat
alanı kat sayısı (kat alanı kat sayısı-KAKS, emsal): Yapı inşaat alanının imar
parseli alanına oranıdır.
23) Arka
bahçe mesafesi: Bina arka cephesinin parsel arka cephesine en yakın
uzaklığıdır.
24)
Konut dışı kentsel çalışma alanları: İçerisinde motel ve lokanta da bulunabilen
akaryakıt satış ve bakım istasyonları, resmi ve sosyal tesisler, dumansız,
kokusuz atık ve artık bırakmayan ve çevre sağlığı yönünden tehlike arzetmeyen
imalathaneler ile patlayıcı, parlayıcı ve yanıcı maddeler içermeyen depoların
yapılabileceği alanlardır.
25)
Saçak seviyesi: Binaların son kat tavan döşemesi üst kotudur.
26) Bina
yüksekliği: Binanın kot aldığı noktadan saçak seviyesine kadar olan
yüksekliktir. % 33 meyilli çatı gabarisi içinde kalan çatılar yüksekliği (1.00)
m.yi geçmeyen korkuluklar, bacalar, merdiven gereçleri, asansör kuleleri,
lüzumlu su depoları v.b. elemanlar bina yüksekliğine dahil değildir.
27)
Taban (bina) alanı: Yapının parsele oturacak bölümün yatay izdüşümünde
kaplayacağı azami alandır. Bahçede yapılan eklentiler (müştemilat) taban alanı
içinde sayılır.
28) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Taban
alanı kat sayısı (TAKS): Taban alanının parsel alanına oranıdır.
29)
Mevcut teşekkül: Bir yapı adasında inşa, edildiği tarihte yürürlükte olan
hükümlere uygun olarak yapılmış olup da halen o yerde uygulanması gereken plân
ve mevzuat hükümlerine göre aynen veya ek veya değişiklik yapılmak suretiyle
korunması mümkün olan yapılardır.
30) (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Muhtarlık
izni: Köy ve mezraların yerleşik alanı ve civarında, köy nüfusuna kayıtlı ve
köyde sürekli oturanlarca, konut, hayvancılık veya tarımsal amaçlı yapı yapılabilmesi
için ilgili köy ihtiyar heyetince verilen yazılı izindir.
31)
Azami bina alanı: Parsel içerisinde bina yapılması mümkün olan alandır.
32) (Ek:RG-2/9/1999-23804) Ortak
alanlar: Binaların giriş holleri, ışıklıklar, hava bacaları, saçaklar, tesisat
galerileri, açık ve kapalı merdivenler, yangın merdivenleri, asansörler,
kalorifer dairesi, kapıcı dairesi, kömürlük, sığınak ve otopark gibi ortak
kullanıma açık alanlardır.
33) (Ek:RG-2/9/1999-23804) Tarımsal
ve hayvancılık amaçlı yapı: Kümes, ahır, ağıl, arıhane, kömürlük, odunluk,
samanlık, ticari amaçlı olmayan kiler ve yem deposudur."
34) (Ek:RG-2/9/1999-23804) Özürlü:
Doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal,
duygusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle
normal yaşamın gereklerine uyamama durumunda olup, bağımsız hareket edebilmesi
için yapılarda ve açık alanlarda özel fiziki düzenlemelere gereksinim duyan
kişidir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Genel Esaslar (2)
Madde 5
- Bu Yönetmelikte yer almayan hususlarda lüzum ve ihtiyaca, civarın
karakterine göre uygulanacak şekli takdire, belediye ve mücavir alan sınırları
içinde, Belediyeler; dışında ise, Valilikler yetkilidir.
(Ek
fıkra:RG-2/9/1999-23804) Ancak her koşulda özürlülerle ilgili Türk
Standartları Enstitüsü standartlarına uyulması zorunludur.
Madde 6-
(Değişik:RG-2/9/1999-23804) Belediyece anlaşılmayan konularda
valiliğin, anlaşmazlığa düşülen konularda Bayındırlık ve İskan Bakanlığı'nın
görüşü alınır ve bu görüşe uyulur.
Madde 7-
(Değişik:RG-2/9/1999-23804) Bu Yönetmelik esaslarına göre
yapılacak bütün yapılarda Türk Standartları Enstitüsü standartları dikkate
alınarak, fen, sağlık ve çevre şartları ile ilgili diğer kanun, tüzük ve
yönetmelik hükümlerine uyulmak zorundadır.
Madde 8-
(Değişik:RG-2/9/1999-23804) Türk Standartları Enstitüsü
tarafından özürlüler için belirlenen ve bu Yönetmelikte yer alan standartlar
hariç, bu Yönetmeliğin, 2/9/1997 tarihli ve 23098 mükerrer sayılı Resmi
Gazete'de yayımlanan "Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında
Yönetmelik" hükümlerine aykırı hükümleri afet bölgelerinde uygulanmaz.
Ancak, afet bölgelerinde yapılacak yapılarda da Türk Standartları Enstitüsü
tarafından özürlüler için belirlenmiş standartlara uyulması zorunludur.
Madde 9
- Kamu kurum ve kuruluşlarına ait yapılar, bu Yönetmeliğin iç
ölçülerine, sanayi ve konut dışı kentsel çalışma alanlarında yapılacak yapılar
ise bu Yönetmeliğin bina derinlik ve yüksekliklerine ait hüküm ve ölçülerine
tabi değildir.
Madde
10- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Ruhsat alınması gerektiği halde
ruhsat alınmadan yapılan veya ruhsat ve eklerine aykırı olarak yapılan yapılar
İmar Kanunu ve bu Yönetmelik esaslarına uygun hale getirilmedikçe bunların
iskan, tamir, tadil ve ilavelerine izin verilmez. Ancak bu gibi yapıların
bulunduğu parsel içerisinde mevzuata uygun olarak yapılmış olan diğer binaların
tamir, tadil ve ilavelerinde veya yeniden yapılması mümkün olan yapılarda bu
hüküm uygulanmaz.
Madde 11
- Belediyeye ait yerler üzerinde otobüs durağı, büfe, hela, trafo ve
benzeri belediye hizmetlerinin görülebilmesi için, lüzumlu tesislerin inşaasına
ancak belediyece mahzur görülmeyen hal ve şekillerde ve o yerin karakterini
muhafaza etmek kaydı ile izin verilebilir.
Madde
12- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Ruhsat
süresi içinde tamamlanması mümkün olamayacağı için 5 inci yıl içinde ruhsat
yenilemek üzere ilgili idareye başvurarak ruhsat yenilemesi yapılan yapılar
hakkında, ruhsat alma tarihinde yürürlükte bulunan mevzuat hükümleri uygulanır.
İnşasına
2 yıl içinde başlanmayan veya ruhsat süresi içinde tamamlanmayan ve süresi
içinde ruhsat yenilemesi yapılmayan yapılar, ruhsatsız yapı olarak
değerlendirilir. Bu yapılar hakkında yeniden ruhsat alma tarihinde yürürlükte
bulunan plan ve mevzuat hükümleri uygulanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Parsel ve Yapılarla İlgili Hükümler
Parsel
büyüklükleri ve bina cepheleri
Madde
13- (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-2/9/1999-23804) İfraz suretiyle elde edilecek parsellerin
genişlikleri (20) m.den, parsel derinlikleri (30) m.den az olamaz.
Bina
cephesi konutlarda ve işyerlerinde minimum (6.00) m. olup blok uygulamalarında
(40.00) m.yi aşamaz.
Konut
dışı kentsel çalışma alanlarındaki uygulamaların plan kararıyla yapılması
zorunludur.
Bahçe
Mesafeleri
Madde 14
- Yapılacak yapıların:
1) Ön ve
yol kenarına rastlayan yan bahçe mesafelerini minumum (5.00) m.`dir. Ancak,
mevcut teşekkülde bu mesafeler (5.00) m.den fazla ise bu teşekküle uyulur.
2)
Bitişik olmayan yan ceplerde, çelik, kagir ve benzeri yapılarda minumum (3.00)
m., diğer yapılarda ise minumum (5.00) m. mesafe bırakılması şarttır.
3) Ön
bahçesiz bitişik veya blok olarak teşekkül etmiş yerlerde, mevcut teşekküle
uygun olarak yapılacak uygulamayı takdire Belediye yetkilidir. Ancak blok
uygulamalarında blok her hal-karda (40.00) m. yi aşamaz.
4) Arka
bahçe mesafesi bina yüksekliğinden az olamaz.
İfraz
Madde
15- (Değişik madde ve başlığı:RG-2/9/1999-23804) İfraz
suretiyle elde edilecek parsellerin tapu kadastro veya tapulama haritasında
bulunan ve kamu eline geçmiş bir yola cephesinin bulunması şarttır. Parselden
terk suretiyle yol oluşturulamaz. Çıkmaz sokaklarda cephesi olan parseller
ifraz edilemez. İfraz suretiyle çıkmaz sokak oluşturulamaz.
Madde 16
- (Mülga:RG-2/9/1999-23804)
Parselde
Birden Fazla Yapı Yapılıp Yapılamayacağı
Madde 17
- Binaların hepsi tek ruhsata bağlanmak şartı ile bir parselde birden
fazla bina yapılabilir. Bu takdirde yapılacak binaların arasındaki mesafeler
(10.00) m.den az olamaz.
Bu tür
yerlerde maliklerin talebi halinde tapu idareleri bu parseller üzerinde yatay
kat mülkiyeti veya kat irtifakı tesis ederler.
Yapı
Yerinin Tayini
Madde 18
- Ayrık yapı nizamına tabi olan yerlerde, bu Yönetmelik hükümlerine
dayanılarak tayin edilen azami bina alanını aşmamak, asgari bahçe mesafelerini
muhafaza etmek şartı ile yapı yerini tayine ve daha uygun çözüm yolları bulmak
amacı ile bir kaç dar parseli birlikte mütalâa ederek toplam bina cephesi
(20.00) m.yi geçmemek şartı ile ikili veya üçlü blok tertibine Belediye
yetkilidir. Bu işlem dolayısıyla civarın yapı karakterinin bozulmamasına dikkat
edilmelidir.
Bina
Derinlikleri
Madde 19
- 1) Bina derinlikleri
I=L-( K
x H/2)formulü ile hesaplanır.
Burada:
I = Bina
derinliği
L =
Parsel derinliği
K = Ön
bahçe mesafesi
H = Bina
yüksekliği`dir.
2)
Yukarıdaki formüle göre bulunacak bina derinliği daha fazla olsa bile (40.00)
m.den daha fazla derinlikte bina yapılamaz ve her hal-kârda yapılacak binanın
taban alanı kat sayısı % 40`ı aşamaz.
3)
Formülün kullanılması sonucunda (10.00) m.den az çıkan bina derinlikleri, arka
bahçe mesafesi (2.00) m.den az olmamak üzere (10.00) m.ye çıkartılabilir.
Bina
Yükseklikleri
Madde 20
- 1) Yerleşik alanlarda yapılacak binalara yanındaki mevcut en yüksek
bina yüksekliği kadar yükseklik verilir. Bu yükseklik (9.50) m.yi, (3) kat`ı
geçemez.
2) İki yanındaki
mevcut binaların yüksekliği daha az ise verilecek azami bina yüksekliği (6.50)
m., (2) kat`dır.
3) Hiç
uygulama görmemiş yerlerde, yol genişliği ve ön bahçe mesafeleri dahil iki bina
cephesi arasındaki mesafenin yarısından fazla olmamak kaydı ile 3 kat`a (9.50)
m. kadar yükseklik verilir.
4) Çekme
ve çatı katı yapılamaz.
5)
Meyilden dolayı birden fazla iskân katı kazanılamaz.
6) Zemin
döşemesi üst seviyesi tabii zemine (0.50) m. den fazla gömülü olan hacimler
iskân edilemez.
7) (Ek:RG-2/9/1999-23804) Çatı
aralarına bağımsız bölüm yapılamaz. Bu kısımlarda ancak son kattaki bağımsız
bölümlerle irtibatlı piyesler yapılabilir.
Binalara
Kot Verilmesi
Madde 21
- Binalara parselin yüz aldığı yolun:
1)
Bordür taşı konulmuş ise binanın ön cephe hattı ortası hizasındaki bordür taşı
üst seviyesinden,
2) Yol
kaplaması yapılmamış, bordür taşı konulmamış ise, bina ön cephe ortası
hizasındaki yol kaplamasının en yüksek seviyesinden,
3) Yol
kaplaması yapılmamış, bordür taşı da konulmamış ise, yolun halihazır başlangıç
ve bitiş noktaları arasında geçirilecek bir kırmızı hatta göre bina ön cephe
ortası hizasından kot verilir.
4) Yol
seviyesinden dolayı kat adedi arttırılıp eksiltilemez. Bunu sağlamak amacı ile
yoldaki kat düzenini korumak için bina cephesi boyunca binada kademeler yapmağa
ve her kademenin ön cephe ortası hizasından kot vermeye Belediye yetkilidir.
Köşe başı parsellerde de aynı esasa uyulur.
5) Hiç
uygulama görmemiş yerler ise ön bahçe mesafeleri (10.00) m. veya daha çok olan
yerlerde binalara kot, binanın oturacağı tabii zemin ortalamasından verilir.
6) Zemin
kat döşeme üst seviyesi binanın kot aldığı nokta seviyesinden aşağı düşürülemez
ve + (1.00) m. den daha yüksekte yapılamaz.
Bazı
Yapılarda Aranacak Şartlar
Madde 22
- 1) Kerpiç binalar 1 bordum ve 1 zemin kattan yani (3.50) m. den,
hımış, ahşap, yarım ahşap ve yarım kagir binalar 1 bodrum ve 2 normal kattan
yani (6.50) m. den fazla yükseklikte olamaz.
2) Ahşap
binalar bitişik olarak yapılamaz.
3) Hımış
ve yarım kagir binalar, komşu hudutlarına temelden itibaren çatının her yerinde
(0.50) m. yükselen yangına dayanıklı duvar yapılması şartı ile bitişik olarak
inşa edilebilirler.
4)
Toplumun yararlanmasına ayrılan binalar çelik ve kagir olarak yapılır. Ancak,
mimari karakteri veya kullanma şart ve şekilleri itibarı ile özellik arzeden
yapılar bu hükme tabi değildir.
5) Her
türlü binanın temel ve bordum duvarının kagir olması mecburidir.
Çıkmalar
Madde 23
- Binalarda tesbit edilen azami bina alanı dışında
aşağıdaki şartlarla kapalı veya açık çıkma yapılabilir:
1) Açık
çıkmalar binanın her cephesinde, kapalı çıkmalar binanın yalnızca ön ve arka
cephelerinde yapılabilir.
2)
Çıkmalar parsel sınırını taşamaz.
3) Arka
ve yan komşu mesafesi içinde kapalı çıkma yapılamaz.
4) Ön
bahçelerde yapılacak çıkmalar parselin yol sınırına (3.50) m. den fazla
yaklaşmak
5) Ön ve
arka cephelerde yapılacak kapalı çıkma genişliği (1.50) m. den, yan komşu
mesafelerinde yapılacak açık çıkma genişliği (1.00) m. den fazla olamaz.
6) Açık
çıkma uzunluğu bina cephesinin 2/3 ünden fazla olamaz.
7)
Bitişik nizamda, bitişik olduğu komşu sınırına (2.00) m. den fazla yaklaşamaz.
8)
Çıkmanın (krişler dahil) en alt noktasının, zemine olan yüksekliği (2.40) m.
den az olamaz.
9)
(0.20) m. yi geçmeyen motifler, denizlikler, bina saçakları ve zeminden
yüksekliği (2.40) m. den az olmayan giriş saçakları, yatay olarak (0.60) m. yi
geçmeyen güneş kesiciler çıkma sayılmaz.
Işıklıklar
ve Hava Bacaları
Madde 24
- Her müstakil ev veya dairede, en az 1 oturma odası ile yatak
odalarının doğrudan doğruya hariçten ışık ve hava alması şarttır. Diğer
odalarla mutfaklar ışıklıktan, yıkanma yerleri ve helalar hava bacalarından
faydalanabilirler.
Işıklık
ve hava bacaları ihtiyaç olan kattan itibaren başlayabilir. Bu ölçüler temiz
ölçüler olup, ışıklık içinde balkon ve baca gibi ışıklık alanını küçültücü
imalat yapılamaz.
Konutlarda
bulunması gereken piyesler ve koridorlar
Madde
25- (Başlığıyla birlikte
değişik:RG-2/9/1999-23804)
Her
müstakil konutta en az;
1 oturma
odası,
1 yatak
odası veya nişi,
1 mutfak
veya yemek pişirme yeri,
1 banyo
veya yıkanma yeri,
1 hela,
bulunur.
3 veya
daha az odalı konutlarda yıkanma yeri ile hela aynı yerde olabilir.
Hol ve
koridor genişlikleri (1.10) m.den az olamaz.
Yukarıda
belirtilen bu piyesler ile koridor ölçüleri özürlülerin de kullanımını
sağlayacak standartlara uygun olmalıdır.
İç
Yükseklikler
Madde 26 -
1) Genel olarak binalarda, içerisinde insan oturan, yatan, çalışan bölümlerin
bitmiş tavan yüksekliği (döşeme kaplaması üstünden tavan sıvası ve varsa
dekorasyon kaplaması altına kadar) (2.40 m. den az olamaz. Diğer servis
bölümleri ve iskân edilmeyen katların yüksekliği (2.20) m. olabilir.
2) Düğün
ve oyun salonları, kahvehane ve benzeri gibi insanların toplu olarak uzun süre
içinde kaldığı bölümlerin yükseklikleri (döşeme kaplaması üstünden tavam sıvası
ve varsa dekorasyon kaplaması altına kadar) ise (3.50) m. den az olamaz.
Pencereler
Madde
27- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Pencere
boşluklarının belirlenmesinde 16/1/1985 tarihli ve 18637 sayılı Resmi Gazete'de
yayımlanan "Bazı Belediyelerin İmar Yönetmeliklerinde Değişiklik Yapılması
ve Bu Yönetmeliklere Yeni Maddeler Eklenmesi Hakkında Yönetmelik"
hükümlerine uyulur.
Kapılar
Madde
28- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Bütün yapılarda;
Kapı
yükseklikleri: (2.10) m.den,
Kapı
genişlikleri: Bina giriş kapılarında ve yangın merdivenlerine açılan kapılarda
(1.50) m.den, kapıların çift kanatlı olması halinde bir kanadı (1.00) m.den,
Daire
giriş kapılarında (1.00) m.den, diğer mahallerin kapılarında (0.90) m.den, az
olamaz.
Döner
kapılar, belirtilen ölçülerde yapılacak normal kapıların yanında ilave olarak
bulunabilir.
Kapılarda
eşik yapılamaz.
Binaların
komşu parsel sınırı üzerindeki ortak duvarlarında pencere ve kapı açılamaz.
Bu Yönetmeliğin
26/2 maddesinde sayılan binalarda, giriş-çıkış kapılarının dışında genişliği
(1.00) m.den az olmamak üzere ayrıca acil çıkış kapısı yapılır.
Merdivenler
Madde
29- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Merdiven
kolu ve sahanlık genişlikleri ile merdiven basamaklarının ölçüleri ve bunların
yapımına ilişkin koşullar aşağıda belirlenmiştir.
a)
Merdiven kolu ve sahanlık genişlikleri:
Ortak
merdivenler ve sahanlıklar konut yapılarında (1.20) m.den, diğer yapılarda
(1.50) m.den az olamaz. Çatıya ve bodrum katlarına ulaşan ortak merdivenler ile
servis merdivenlerinde de bu ölçülere uyulur. Bu merdivenler ahşap olamaz.
Merdiven
evlerinin bina cephesinden, çatıdan veya ışıklıktan doğrudan ışık alması ve
merdivenlerin çatıya ve bodrumlara ulaştırılması zorunludur.
Merdiven
basamakları ve sahanlık ölçülerine dair Türk Standartları Enstitüsü
standartlarının yukarıdaki ölçü ve miktarlardan küçük olması halinde bu madde
hükümleri geçerlidir.
Merdivenlerin
her iki tarafında da özürlülerle ilgili Türk Standartları Enstitüsü
standartlarına uygun korkuluk ve küpeşte yapılması zorunludur.
b)
Merdiven basamaklarının ölçüleri:
Asansörü
olmayan binalarda basamak yüksekliği (0.16) m.den, asansörlü binalarda ise
(0.18) m.den fazla olamaz.
Basamak
genişliği 2a+b = 60 ila 64 formülüne göre hesaplanır.
Ancak bu
genişlik (0.28) m.den az olamaz.
Formüldeki
a = yükseklik, b = genişliktir.
Balansmanlı
merdivenlerde basamak genişliği en dar kenarda (0.15) m.den, basamak ortasında
(0.28) m.den az olamaz.
Binalarda
son kattaki bağımsız bölümlerle irtibatlı çatı arası piyeslerine çıkan
merdivenlerde yukarıdaki şartlar aranmaz.
Evvelce
yürürlükte olan mevzuata uygun olarak yapılmış yapılara bu Yönetmelik
hükümlerine göre kat ilavesi halinde mevcut merdiven ölçüleri ilave katlar için
de aynen uygulanır.
c)
Yangın merdivenleri:
Birden
fazla katı olan tüm umumi binalarda yangın merdiveni yapılması zorunludur.
Yangın
merdiveni kitle içinde veya dışında komşu parsel sınırına (1.50) m.den daha
fazla yaklaşmamak kaydıyla açık veya kapalı, yüksek binalarda tamamen kapalı
olarak düzenlenir. Kargir veya betonarme olarak ilgili standardına uygun
yangına dayanıklı ve kaygan olmayan malzemeden inşa edilen yangın merdivenleri
kitle içinde tertiplendiğinde ısıya ve dumana karşı yalıtılmış, kapalı bir hacimde
düzenlenir.
Yangın
merdivenleri çatı ve (+-0.00) kotunun altında inşa edilen bodrum katlara
ulaşacak şekilde tesis edilir.
Yangın
merdiveninin genişliği umumi ve yüksek katlı binalarda (1.20) m.den, diğer
binalarda (0.90) m.den az olamaz.
Basamak
genişliği (0.25) m.den az, yüksekliği (0.18) m.den fazla olamaz.
Merdiven
basamaklarının her iki tarafında yangına dayanıklı malzemeden yapılmış korkuluk
ve küpeşte bulunur.
Bacalar
Madde
30- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Kaloriferli
binaların konut olarak kullanılan bağımsız bölümlerinin sıcak su tesisatı
bulunmayan banyo ve mutfakları ile oturma ve yatma hacimlerinin en az birinde,
sobalı binalarda ise hela, koridor hariç tüm piyeslerde duman bacası yapılması
zorunludur.
Kalorifer
bacaları projesine göre yapılır.
Kaloriferli
umumi binaların her katında en az (1) adet duman bacası yapılması gereklidir.
Konut
olarak kullanılan sobalı binaların ticari kullanışlı bağımsız bölümlerinde
birer adet duman bacası yapılması zorunludur.
Bacaların
Türk Standartları Enstitüsü standartlarına uygun olarak yapılması zorunludur.
Şönt
baca yapılamaz.
Şofben,
kombi cihazı ve benzeri ısıtma araçları, hayati tehlike arz edecek şekilde
yerleştirilemez ve havalandırmadan uzak olan piyeslerle, banyo ve helalarda yer
alamaz.
Kapalı Çarşılar
ve Pasajlar
Madde 31
- 1) Bina alanı içinde yapılan geçitli kapalı çarşıların ve pasajların
temiz iç yüksekliği (3.50) m. den geçit genişlikleri ise (30.00) m. ye kadar
uzunluktaki kapalı geçitlerde (3.00) m., daha uzunluklarında (4.00) m. den az olamaz.
2)
Kapalı çarşıların ve pasajların en az 2 girişi olması şarttır. Aynı binada
başka maksatlarla kullanılan bölümler veya katlar varsa buraların
kullanılmasına ait giriş, asansör, geçit ve benzeri tesisler, çarşının
kullanılmasıyle ilgili olan bu gibi tesislerden tamamen ayrı tertiplenir.
3) (Ek:RG-2/9/1999-23804) Kapalı
çarşı ve pasajların birden fazla katlı olmaları halinde her bir kat arasında 29
uncu maddedeki şartlara uygun merdiven olması ve özürlülerin kullanımına uygun
düzenlemelerin yapılması zorunludur. Pasaj giriş ve çıkışlarının merdivenle
sağlanması gerektiği hallerde pasaj giriş-çıkış kapılarından en az biri
özürlülerin giriş-çıkışına ve pasaj içine ulaşımına uygun olarak düzenlenir.
Sıhhi
Tesisler
Madde 32 -
Umumi binalarla otel, işhanı ve benzerlerinde ihtiyaca göre en az (10) tonluk
su deposu bulunacaktır. Bu gibi binalarda en çok 25 kişi için, sinema ve
tiyatrolarda en çok 50 kişi için 1 kadın ve 1 erkek helası ile lüzumu kadar
pisuvar ve lavabo yapılması gereklidir.
(Ek
fıkra:RG-2/9/1999-23804) Tüm umumi binalarda özürlüler için en az 1
kadın, 1 erkek olmak üzere standardına uygun hela, pisuvar ve lavabo yapılması
zorunludur.
Bodrumlar
Madde 33
- 1) Meyilli veya yol kenarında set teşkil eden parsellerde bu
Yönetmeliğin pencere, ışıklık ve diğer hükümlerine uygun olmak ve en az 2 oda
ve 1 mutfağı, taban döşeme üst seviyesi tabii zemine (0.50) m. den çok gömülü
olmamak şartı ile binanın kot aldığı seviyenin altında iskâna tahsis edilen
bodrum katı yapılabilir.
2)
Binaların odunluk, kömürlük, kalorifer dairesi gibi müştemilat kısımları bodrum
katlarda tertiplenir. Ancak zeminde su çıkması veya sert kaya olması halinde
Belediyeden alınacak izin ile bu türlü müştemilat; arka bahçelerde, yoldan
görünmemek ve çatının en yüksek noktası tabii zeminden itibaren (2.50) m. den
yüksek olmamak, esas binaya (3.00) m. den fazla yaklaşmamak şartı ile
yapılabilir.
Bahçe
Duvarları
Madde 34
- 1) Bahçe duvarlarının yüksekliği, binaların yol tarafından ve yoldan
bina cephe hattına kadar (1.00) m. yi, gerisinde ise (1.50) m. yi geçemez. Bu
duvarlar üzerine yüksekliği (1.00) m. yi aşmayan ve görüşü kapatmayan parmaklık
yapılabilir.
2) Fazla
meyilli yerlerde uygulanacak şekli takdire belediye yetkilidir.
3) Okul,
hastane, cezaevi, ibadet yerleri, elçilik binaları, açık hava sineması ve
benzerleri gibi özellik arzeden bina ve tesislerin bahçe duvarları ile sanayi
bölgelerinde yapılacak bahçe ve çevre duvarları 1. fıkra hükmüne tabi değildir.
Şantiye
Binaları
Madde 35
- Lüzum ve ihtiyaca göre inşaatın devamı süresinde kullanılıp yıkılmak
üzere yapılacak şantiye binaları bu Yönetmelikte belirlenen şart ve ölçülere
tabi değildir. Ancak, şantiye binaları yıkılmadıkça yapıya kullanma izni
verilemez.
Yapı
Ruhsat İşleri
Madde 36
- Yeni inşaat, ilave ve esaslı tadil işlerinde; yapı ruhsatiyesi almak
için yapı sahipleri veya kanuni vekillerince dilekçe ile yapılan müracaatlarda,
dilekçeye eklenmesi gereken tapu (istisnai hallerde tapu senedi yerine geçecek
belge), plan, proje ve resimleri aşağıda gösterilmiştir.
1) Tapu
kayıt örneği;
Ruhsat
verme aşamasında tapu kayıt örneği yerine geçen belgeler:
a - Tapu
senedi,
b - Özel
kanunlara göre tahsisi yapılıp henüz tapu siciline kaydedilmemiş, ilgili kamu
kuruluşlarınca verilmiş tahsis belgesi (14/6/1934 tarih 2510, 11/6/1945 tarih
4753, 22/3/1950 tarih 5618, 15/5/1959 tarih 7269, 20/7/1966 tarih 775, 2/7/1968
tarih 1051 sayılı Kanunlara göre, müstenit, yetkili diğer makamlar tarafından
verilmiş belge,
c-
Mülkiyete ait kesinleşmiş mahkeme kararı ve bu mahkeme kararına d - Kesinleşmiş
kamulaştırma kararları,
2)
Mimari proje; a - 1/500 ölçekli umumi vaziyet planı,
Binanın
büyüklüğüne göre A - 1 normuna sığmayan projelerde;
b - 1/50
veya 1/100 ölçekli temel, bodrum ve kat planları,
c - 1/50
veya 1/100 ölçekli en az 2 tam kesit, d - 1/50 veya 1/100 ölçekli cephe
resimleri,
(Projenin
1/100 ölçeğinde hazırlanması halinde tatbikat projesi niteliğinde olacaktır.)
3)
Statik proje;
a -
Çelik kaskas binalarda çelik yapı hesabı, betonarme binalarda betonarme hesap
ve 1/20, 1/50, 1/100 ölçekli resimleri,
b - Asma
çatılı binaların çatı hesabı ve projesi,
c- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Tesisat,
elektrik, plan, proje, resim ve hesapları
Kamuya
Ait Yapı ve Tesisler
Madde 37
- Kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılacak ve yaptırılacak yapılara, imar
planlarında o maksada tahsis edilmiş olmak, plan ve mevzuata aykırı olmamak
üzere mimari, statik, tesisat ve her türlü fenni mes`uliyetinin bu kamu kurum
ve kuruluşlarınca üstlenilmesi ve mülkiyetin belgelenmesi kaydı ile avan
projeye göre ruhsat verilir.
Devletin
güvenlik ve emniyeti ile Türk Silahlı Kuvvetlerinin harekat ve savunması
bakımından gizlilik arzeden yapılara; ilgili idareden alınan imar durumuna, kat
nizamı, cephe hattı, inşaat derinliği ve toplam inşaat metrekaresine uyularak
projelerinin kurumlarınca tasdik edildiği, statik ve tesisat sorumluluğunun
kurumlarına ait olduğunun ilgili idareye yazı ile bildirildiği takdirde 36 ncı
maddede sayılan belgeler aranmaksızın yapı ruhsatı verilir.
Ancak,
kamu kuruluşlarınca yapılan veya yaptırılacak olan enerji, sulama, tabii
kaynaklar, ulaştırma ve benzeri hizmetler ile ilgili tesisler ve bunların müştemilatı
için ruhsat alınmasına gerek olmayıp, yatırımcı kamu kuruluşunca yazılı olarak
ilgili idareye, inşaata başlandığının bildirilmesi yeterlidir.
Proje
Değişiklikleri
Madde
38- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Yapı ruhsatı alınmış olan yeni
inşaat, ilave ve esaslı tadillerde, sonradan değişiklik yapılması istendiğinde
mimari projenin yeniden tanzim edilmesi gereklidir.
Bu
değişiklik yapının statik ve tesisat esaslarında da değişiklik yapılmasını
gerektirdiği takdirde istenen belgelerde de gerekli değişiklik yapılır.
Projenin
üzerinde ayrıca tadilat projesi gerektirmeyen basit düzeltmeler, proje
müellifinin bilgisi dahilinde bütün nüshalarda yapılarak, belediyece mühürlenip
imzalanır.
İlave ve
tadilat projeleri 5 takım olarak düzenlenerek 36 ncı maddedeki esaslara uygun
olarak onaylanır.
Sanayi
Yapıları
Madde
39- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Her türlü sanayi yapısının inşaat,
ilave inşaat ve esaslı tadilleri varsa çevre düzeni planına uygun olarak
hazırlanan uygulama imar planına yoksa arazinin konumu, jeolojik yapısı,
ekolojik değerleri ve benzeri kriterler göz önüne alınarak hazırlanan mevzii
imar planına göre yapılır.
Esaslı
Tamirler
Madde 40
- Binanın planı ve görünüşüne, statik bünyesine tesir etmeyen esaslı
tamirler ruhsata tabi olup; bunlar için plan, proje resim ve hesap istenmez.
Adi
Tamir
Madde 41
- Derz, iç ve dış sıva, badana, boya, oluk, dere, doğrama, döşeme ve
tavan kaplamaları, elektrik, sıhhi tesisat, korkuluk, paratoner, pergole ve
benzerinin tamirleri ile bölme duvarı, bahçe duvarı, baca ve saçak ve benzeri
elemanların tamiri ve yoldan görünmeyen küçük ve basit kümes yapılması ruhsata
tabi değildir.
İskele
Kurulması
Madde 42
- Cadde ve kaldırım üzerine iskele kurulmasının gerektiren hallerde
ilgili idareye iskele kurulması için yazı ile müracaat edilmesi zorunludur ve
yeterlidir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Belediye Mücavir Alan Sınırları Dışında Planı
Bulunmayan Köy ve Mezraların Yerleşik
Alanlarında
Uygulanacak Esaslar
Köy ve
mezraların yerleşik alanı ve civarının tespiti
Madde
43- (Değişik madde ve başlığı:RG-2/9/1999-23804) Köy
ve mezraların yerleşik alanı ve civarının tespiti, valiliklerce birisi harita
mühendisi olmak üzere en az üç kişilik bir komisyon tarafından 1:1000, 1:2000
veya 1:5000 ölçekli halihazır haritalar veya kadastro paftaları üzerine yapılır,
il idare kurulunca onaylanır.
Aynı
köyün mülki sınırları içinde kalmakla birlikte köy yerleşik alanı ile civarının
dışında kalan mezralarda mevcut köy ortak yapıları yok ise yerleşik alan ve
civarı tespiti yapılamaz.
Köy
ortak yapılarının bulunduğu mezralarda ise, yerleşik alan ve civarı tespiti,
köy yerleşik alan ve civarının tespiti ile ilgili usullere uyulmak koşuluyla
yapılır.
Köy ve
mezralar ile civarının yerleşik alan tespiti bir defaya mahsus olmak üzere
yapılır, bu sınırlar genişletilemez ve genişletilmesine dönük olarak
birleştirilemez.
Madde
44- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) İfraz suretiyle elde edilecek
parsellerin tapu kadastro veya tapulama haritasında bulunan ve kamu eline
geçmiş bir yola cephesinin bulunması şarttır. Parselden terk suretiyle yol
oluşturulamaz. Çıkmaz sokaklara cephesi olan parseller ifraz edilemez. İfraz
suretiyle çıkmaz sokak oluşturulamaz.
Madde
45- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Köy ve mezraların yerleşik
alanlarında ve civarında yapılacak ifraz işlemlerinde parsel genişlikleri
(15.00) m.den, parsel derinlikleri de (20.00) m.den az olamaz. İfraz suretiyle
en fazla beş adet parsel elde edilir, ifraz suretiyle elde edilen parsellerde
ikinci kere ifraz yapılamaz.
Bina
Cephe ve İstikametleri
Madde 46
- Bina cephe ve istikametlerinin, köy ve mezraların mevcut teşekkülü
esas alınarak tayin ve tesbitine Köy İhtiyar Heyeti yetkilidir.
Komşu
Mesafeleri
Madde 47
- Komşu mesafeleri, civarın yapı düzeni ve karakterine, yapılacak
binaların münferit konut veya tarımsal işletme birimi (ahır, samanlık, arabalık
v.b.) oluşuna göre Köy İhtiyar Heyeti yetkilidir.
Komşu
Mesafeleri
Madde 47
- Komşu mesafeleri, civarın yapı düzeni ve karakterine, yapılacak
binaların münferit konut veya tarımsal işletme birimi (ahır, samanlık, arabalık
v.b.) oluşuna göre Köy İhtiyar Heyeti tarafından takdir ve tayin olunur.
Binalara
kot verilmesi
Madde 48
- Binalara parselin yüz aldığı yolun;
1)
Bordür taşı konulmuş ise, binanın ön cephe hattı ortası hizasındaki bordür taşı
üst seviyesinden,
2) Yol
kaplaması yapılmış, bordür taşı konulmamış ise, bina ön cephe hattı ortası
hizasındaki yol kaplamasının en üst seviyesinden,
3) Yol
kaplaması yapılmamış, bordür taşı konulmamış ise, yolun halihazır başlangıç ve
bitiş noktaları arasında geçirilecek bir kırmızı hatta göre bina ön cephe
ortası hizasından, kot verilir.
Yapı
Şartları
Madde 49
- Parsel büyüklükleri hakkındaki hükümlere uymayan parsellerde, uygun
hale getirilmedikçe yeni yapı ve ilave yapı yapılmasına izin verilmez.
Madde
50- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) İfraz
edilmedikçe bir parsel üzerine köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli
oturanlarca yapılacak konut, tarımsal ve hayvancılık amaçlı yapılar ve bunların
lüzumlu müştemilat binaları dışında birden fazla yapı yapılamaz. Ancak, bir
yapıda birden fazla bağımsız bölüm yapılabilir.
Madde
51- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Köy ve mezraların yerleşik
alanlarında ve civarında bir parselde köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli
oturanlarca yapılacak tarımsal ve hayvancılık amaçlı yapıların ve konut
yapılarının müştemilat dahil taban alanı kat sayısı %40 ı geçemez.
Madde 52
- Köy ve mezraların yerleşik alanlarında 2 kat (6.50) m. den fazla
katlı bina yapılamaz. Meyilden dolayı birden fazla kat kazanılamaz.
Zemin
döşemesi üstü tabii zemine (0.50) m. den fazla gömülü olan hacimler ikamete
tahsis edilemez.
Madde 53
- Çatı yapılması halinde kiremit kaplamalı çatıların % 33 meyille
yapılması ve civarın karakterine uyulması lazımdır. Saçaklar (1.20) m. yi
aşmayacak şekilde lüzumu kadar genişlikte yapılabilir.
Madde 54
- Parsel dışına taşan çıkma yapılamaz. Çıkmalar, bitişik
veya blok nizamında komşu sınırına (2.00) m. den fazla yaklaşamaz. Saçaklar,
(0.20) m. yi geçmeyen çıkıntılar, bina içine dahil edilmemek şartı ile çıkma
sayılmaz.
Madde 55
- Her müstakil ev veya dairede en az;
1 oturma
odası
1 yatak
odası
1 mutfak
veya yemek pişirme yeri
1 banyo
veya yıkanma yeri
1 hela
bulunacaktır.
Madde 56
- Genel olarak konut, otel, işhanı, büro, mağaza, dükkan ve benzeri,
içerisinde insan oturan, yatılan veya çalışılan binaların taban döşeme kaplaması
üzerinden tavan kaplaması altına kadar olan yükseklikleri (2.40) m. den, düğün
ve oyun salonları, kahvehane ve benzeri gibi halkın toplu olarak uzun süre
içinde kaldığı mahallerin yükseklikleri ise ( 3.50) m. den az olamaz.
Yapı
Ruhsat İşleri
Madde
57- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Köy ve
mezraların yerleşik alanlarında ve civarında sadece köy nüfusuna kayıtlı ve
köyde sürekli oturanlarca yapılacak konut, tarım ve hayvancılık amaçlı yapılar
ile müştemilat binaları yapı ruhsatı ve yapı kullanma iznine tabi değildir.
Ancak, yapı projelerinin fen ve sağlık kurallarına uygun olduğuna dair valilik
görüşü alınmasından sonra, muhtarlıkça izin verilmesi ve bu izne uygun olarak
yapının yapılması şarttır.
İnşa
edilen yapının fen ve sağlık kurallarına uygunluğu İmar Kanununun 30 uncu
maddesine göre valiliklerce belirlenir.
Valilikler,
talep halinde köy yerleşik alanlarında yapılacak yapılar için, yörenin
geleneksel, kültürel ve mimari özelliklerine uygun olarak üretilmiş projeleri
temin edebilirler.
Madde
58- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) 57 nci
maddede sayılanlar dışında kalan yapılar ile köy nüfusuna kayıtlı olmayan,
köyde sürekli oturmayanlar ve köy nüfusuna kayıtlı olmakla birlikte köyde
sürekli oturmayanlar tarafından yapılacak tüm yapılar, yapı ruhsatı ve yapı
kullanma iznine tabidir. Yapı ruhsatı ve yapı kullanma izni valiliklerce
düzenlenir. Bu kapsamda kalan yapılarda ruhsat, proje, fenni mesuliyet ve
sürveyanlık hizmetleri hakkında 3030 sayılı Kanun Kapsamında Kalan Belediyeler
Tip İmar Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin ilgili
hükümlerine uyulur.
Madde
59- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) İmar
mevzuatına aykırı yapılar hakkında 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanunu
hükümleri uygulanır.
Bina
Projeleri
Madde
60- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Yeni ve ilave inşaatlarla esaslı
tamirler için ilgili valiliklere yapılacak müracaatlarda, dilekçelere eklenmesi
gereken projeler ve yapılacak işlemler hakkında bu Yönetmeliğin 36, 38 ve 40
ıncı maddeleri hükümleri uygulanır.
Madde 61
- Bu bölümde bulunmayan hususlarda bu Yönetmeliğin Dördüncü Bölümündeki
hükümler geçerlidir.
ALTINCI BÖLÜM
Belediye ve Mücavir Alan Sınırları İçinde ve Dışındaki
Yerleşme Alanı Dışında Kalan (İskân Dışı)
Alanlarda Uygulanacak Esaslar
İfraz ve
Tevhid İşleri:
Madde
62- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Üst
ölçek planı bulunmayan iskan dışı alanlarda yapılacak ifrazlardan sonra elde
edilecek her parsel (5000) m2 den küçük olamaz. Bu parsellerin tapu kadastro
veya tapulama haritasında bulunan kamu eline geçmiş bir yola, yapılan ifrazdan
sonra en az (25.00) m. cephesi bulunması zorunludur. Parselden terk suretiyle
yol oluşturulamaz. Yeni yerleşme alanı oluşturma amaçlı ifraz işlemi yapılamaz.
(Ek
fıkra:RG-30/6/2001-24448) 2510 sayılı İskan Kanunu uyarınca hazırlanan
Tarımsal İskan Projeleri kapsamında yapılaşma amacı taşımayan tarımsal amaçlı
ifrazlarda, yola cephe koşulu aranmaz.
Tevhid
işlemlerinde (5000) m2 asgari büyüklük şartı aranmaz.
Yapı
Şartları
Madde 63
- (Değişik:RG-2/9/1999-23804) Üst ölçek planı bulunmayan
iskan dışı alanlarda bulunan parsellerde; inşaat alanı katsayısı %5 den fazla
olmamak, yapı inşaat alanları toplamı hiçbir koşulda (250) m2 yi geçmemek,
saçak seviyelerinin tabii zeminden yüksekliği (6.50) m.yi ve 2 katı aşmamak,
yola ve parsel sınırlarına (5.00) m.den fazla yaklaşmamak şartı ile bir ailenin
oturmasına mahsus bağ ve sayfiye evleri, kır kahvesi, lokanta ve bu tesislerin
müştemilat binaları yapılabilir.
(Değişik:RG-2/9/1999-23804) Bu
alanlarda tarımsal üretimi korumak amacı ile üretimden pazarlamaya kadar tüm
faaliyetleri içeren entegre tesis niteliğinde olmamak kaydıyla, konutla
birlikte veya ayrı yapılan mandıra, kümes, ahır, ağıl, su ve yem depoları,
hububat depoları, gübre ve silaj çukurları, arıhaneler, balık üretim tesisleri
ve un değirmenleri gibi konut dışı yapılar, mahreç aldığı yola (10.00) m.den,
parsel hudutlarına (5.00) m.den fazla yaklaşmamak, parselde bulunan bütün
yapılara ait inşaat alanı katsayısı %40 ı ve yapı yüksekliği (6.50) m.yi ve 2
katı aşmamak şartı ile yapılabilir. Bu yapıların birinci fıkra koşullarına
uyulmak üzere yapılacak konutla birlikte yapımı halinde de inşaat alanı
katsayısı (0.40) ı geçemez.
(Değişik
fıkra:RG-01/3/2019-30701) Beton temel ve çelik çatılı ser’alar
mahreç aldığı yola 5.00 metreden ve parsel hudutlarına ise 2.00 metreden fazla
yaklaşmamak şartı ile inşaat alanı katsayısına tabi değildir.
Beton
temel ve çelik çatı dışındaki basit örtü mahiyetindeki ser`alar ise yukarıda
belirtilen çekme mesafeleri ve inşaat alanı kat sayısına tabi değildir.
(Değişik:RG-2/9/1999-23804) Ayrıca
bu tesisler hakkında Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve diğer ilgili kurum ve
kuruluşların taşra teşkilatlarının uygun görüşünün alınması ve başka bir amaçla
kullanılmayacağı hususunda tesis sahiplerince ilgili idareye noterlikçe
tasdikli yazılı taahhütte bulunulması gerekmektedir.
Bu
maddede anılan yapılar ilgili Bakanlık ve kuruluşlarca hazırlanmış bulunan 1/50
veya 1/100 ölçekli tip projeler üzerinden yapılabilir.
Madde
64- (Değişik:RG-30/6/2001-24448) İskan
dışı alanlarda yapı ruhsatı ve yapı kullanma izni, yapının niteliğine göre
"3030 sayılı Kanun Kapsamı Dışında Kalan Belediyeler Tip İmar
Yönetmeliğinin" Yapı Ruhsat İşleri başlıklı bölümünde yer alan hükümlere
uygun olarak ilgili idarece verilir.
Ayrıca,
bu bölümde bulunmayan yapılaşmaya ilişkin hususlarda bu Yönetmeliğin Dördüncü
Bölüm hükümlerine uyulur.
YEDİNCİ BÖLÜM
Yürürlük ve Yürütme
Madde 65
- Bu Yönetmelik 3194 sayılı İmar Kanunu ile birlikte yürürlüğe girer.
Madde 66
- Bu Yönetmelik hükümlerini Bayındırlık ve İskân Bakanı yürütür.
(1)
: Bu Yönetmeliğin "Belediye ve Mücavir Alan Sınırları İçinde ve Dışında
Planı Bulunmayan Alanlarda Uygulanacak İmar Yönetmeliği" olan ismi
30/6/2001 tarihli ve 24448 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan değişiklik
yönetmeliği ile metne işlendiği biçimde değiştirilmiştir.
(2)
: "Yerleşme Alanları ile İlgili Genel Esaslar" olan 3. Bölüm başlığı
2/9/1999 tarihli ve 23804 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan değişiklik
yönetmeliği ile metne işlendiği biçimde değiştirilmiştir.